باران و بردیا

شنبه سوم مهرماه ، اولین روز مدرسه دخترکم بود البته چهارشنبه 31 شهریور جشن شکوفه ها بود و ما بیصبرانه در انتظار شنبه و اولین روز مدرسه بودیم اما جمعه ... باران و باباش رفتن برای خرید حلیم صبحانه...که یهووو پای باران رفت تو ظرف داغ حلیم و سوخت وقتی با پای باندپیچی شده برگشت خونه دوتایی باهم اشک ریختیم اون از درد و من از غصه خلاصه روزای اول مدرسه دخترم چاشنی درد و رنج داشت بمیرم براش و آرزوی هر لحظه ش این شد که " کاش پام اینطوری نشده بود " الان بعد از یک هفته خداروشکر پاش خیلیییی بهتره و میتونه بخوبی راه بره البته هنوز پانسمانه و یک روز در میون پانسمانشو عوض می کنیم . امیدوارم زودتر خوب بشه تا دختر نازنینم لذت...